براي تشخيص قبل از تولد بسياري از بيماريهاي ژنتيكي نياز به گرفتن نمونه جنيني مي باشد. نمونه جنيني حد اقل دو نوع است يكي مايع آمنيون يا مايع دور جنين و يا پرزهاي جفتي. براي گرفتن نمونه از جنين متخصص تحت هدايت دستگاه سونوگرافي سوزن بلندي را به داخل كيسه جنيني (Fetal Sac) و يا داخل جفت يا پلانسنتا (Plancenta) وارد مي كند و با سرنگ مقداري از مايع و يا پرز جفتي را مي كشد. كه ممكن است اين كشش يا مكش از طريق سرنگ متصل به سوزن بلند، به داخل بدن مادر فشار وارد كند و ممكن است اين نوع فشار كه مستقيما به سرنگ وارد مي شود عوارضي را در بر داشته باشد و يا به دليل فشار منفي كه در هنگام مكش ايجاد مي شود كاربر نتواند مايع يا پرز جفتي كافي را بدست آورد. البته اين مورد در خصوص پرز جفتي خيلي مشهود است زيرا متخصص اول با همان سوزن بلند در داخل جفت خراش ايجاد كرده و باعث كنده شدن مقداري پرز جفتي مي شود و براي كشيدن اين پرزها فشار زيادي براي ايجاد مكش لازم است. به همين دليل وسيله اي كه ابداع شده است باعث مي شود كه كاربر به صورت اهرم وار فشار كمتري وارد كند و نيز فشار مستقيما به سر سوزن وارد نمي شود و به ته سرنگ يا سر پيستون آن وارد مي شود. لذا اين وسيله اولا براي مادر خطر را كم مي كند و دوم كار مكش و خارج نمودن نمونه از بدن مادر را اسانتر مي كند.